تقریبا هر تعمیرکار الکترونیکی با مشکل موجود نبودن خازن خاص در زمان خاصی چند باری در مدت تعمیرکاری مواجه میشه
من خودم بارها و بارها این مشکل رو تجربه کرده بودم و ... (آدم دلش نمیاد بخاطر خازن یه کار یا یه بردی چند ساعت یا چند روز معطلی داشته باشه - حالا آی سی بود یه چیزی D: )
این اواخر دوستان و همکاران تازه کار هم بخاطر این مورد خیلی تماس میگرفتن
نتیجه ی کلی که من بهش رسیدم : (خازن های الکترولیتی)
از نظر ولتاژ :
تقریبا 90 درصد طراحان بردهای الکترونیکی خازن های روی مدارهارو 1.5 برابر بیشتر از ولتاژ مدار در نظر میگیرین
این یعنی اگر یک خازن 30 ولتی ترکیده بود میتونیم حداقل از 25 ولتی استفاده کنیم
هر چند اکثر همکارا پیشنهاد میکنن خازنی با ولتاژ بالاتر از ولتاژ خازن اولیه انتخاب بشه
این هم درسته ولی باز نباید ولتاژ خیلی بالاتری انتخاب کنیم
در انتخاب خازن علاوه بر ولتاژ و ظرفیت باید به مقاومت درونی آنها (esr) نیز دقت کنیم
مقاومت داخلی خازن هرچقدر عدد کمتری باشه نشان از مرغوبیت خازنه
که در حالت کلی یک خازن استاندارد با ظرفیت ثابت هرچه ولتاژ آن بیشتر بشه مقاومت درونیش افزایش خواهد یافت و برعکس
هم چنین یک خازن با ولتاژ ثابت هرچه ظرفیت آن افزایش یابد مقاومت درونی کاهش خواهد یافت.
پس با توجه به موارد بالا
برای خازن 30 ولتی حداکثر بهتر است 35 تا 40 ولت در نظر بگیریم
از نظر ظرفیت :
من بارها و بارها ظرفیت کمی بالاتر از ظرفیت اولیه را تست کردم و جواب داده
یعنی این حساسیت که حتما باید همان ظرفیت باشد به نظر اشتباه است
برای مثال در تجربه ها
برای برد پاور یک مانیتور ال سی دی 20 اینچ دل بجای خازن های 35ولت 330میکرو از 25ولت 1000میکرو استفاده کردم
برای برد پاور گرین در خروجی بجای 2200میکرو 3300 با همان ولتاژ (16ولت) استفاده کردم و جواب گرفتم
و ...
